Ina Adema: Commissaris van de Koning
Een atlas bevat kaarten. Kaarten die een beeld van een dorp, stad of land geven. Of gegevens over de bodem, het klimaat inzichtelijk maken. In vorige eeuwen waren die kaarten aan de randen wit. Soms waren er monsters ingetekend om maar duidelijk te maken dat daar het onbekende begon. Daar waren monsters of hield de wereld op.
De Atlas van de Verbeelding van Meierijstad is een ander soort atlas. Zeker, de atlas bevat kaarten, twee om precies te zijn. Maar verder is het juist de bedoeling om te verleiden. Na te denken over mogelijke toekomsten. Ik gebruik daar bewust het meervoud. De toekomst is onbekend en ongewis en het gevolg van keuzes die wij nu maken en ontwikkelingen die wij nu nog niet kunnen zien. Het gaat om keuzes over onze samenleving, de omgang met de omgeving in de breedste zin van dat woord. Het gaat ook over de angst voor verandering.
Terecht dat de Atlas van de Verbeelding begint met de kaarten over het klimaat. Maar daarna is het tijd om de teksten, vol van ideeën en mogelijkheden op je in te laten werken. Erover na te denken en de dialoog te zoeken over wat kan, wat je wil. Of juist niet wil. Het is meer dan een boek, het is hopelijk de start van een proces, een gesprek dat tot nieuwe, creatieve mogelijkheden voor Meierijstad en wellicht ook andere gemeenten leidt. De Raad van Verbeelding heeft bij het maken van de Atlas ook de samenleving van Meierijstad betrokken. Dat levert aansluiting op bij wat er in de samenleving leeft.
De Atlas concentreert zich op Meierijstad als nieuwe gemeente, een gemeente met dertien kernen. Dorpen die hun eigen identiteit hebben en in die nieuwe gemeente de eigen plaats houden maar ook gemeenschappen die elkaar moeten vinden in Meierijstad. Het zijn vragen die raken aan ruimtegebruik, woningbouw en sociale samenhang. Vragen over de toekomst van de landbouw, vragen over de kansen voor het bedrijfsleven en vakmanschap. Veel van de onderwerpen die voorbij komen overstijgen de schaal van de gemeente. Het gaat dan om samenwerking en partnerschap. Het gaat om een proces. Een proces dat begint met een vraag aan de commissaris van de Koning. ‘Hoe moeten wij verder?’ Er wordt mij dan een antwoord met een toezegging in de mond gelegd. Die toezegging is natuurlijk niet waar te maken. Maar de eerste woorden van het antwoord, die kloppen. ‘Begin met een idee!’ Zo is het precies; begin met een idee. Ga aan de slag, ga praten. Daar nodigt de Atlas van de Verbeelding toe uit.